Wittgenstein Tractatus'ta anlamlı bir tümcenin işlevinin bir şey durumunu öne sürmek olduğunu belirtir ve böyle yapmayan bütün tümceleri anlam alanının dışına bırakır. Buna karşılık anlam alanının dışında kalan tümceler işlevsiz değildirler; onlar bir şeyleri gösterebilirler. Bu söylemek/göstermek ayrımı Tractatus için temel önemde olsa da ayrımın göstermek ile ilgili kısmını Wittgenstein yeterince açıklamaz. Bu yazıda bu kavramın özellikle de etik ve estetik söz konusu olduğunda bir bakış açısını göstermek olarak anlaşılabileceğini öne süreceğim. Algı çalışmalarında yaygın bir kavram olan bakış açısı, dilbilim (...) alanına özellikle metafor konusundaki çalışmalarla taşınmıştır. Bir metaforun belirli bir bakış açısı etkisi yaptığı sıklıkla söylenir. Wittgenstein'ın "göstermek" derken anlatmak istediği bir bakış açısı kazandırmak olarak yorumlanabilir. -/- In Tractatus, Wittgenstein states that the function of a meaningful sentence is to assert a state of affairs and excludes all sentences that do not do so from the realm of meaning. Sentences outside the realm of meaning, however, are not useless; they can show something. Although this saying/showing distinction is of fundamental importance for Tractatus, Wittgenstein does not clearly explain the part of the distinction related to showing. In this paper I will argue that this notion can be understood, especially in the case of ethics and aesthetics, as showing an aspect. Aspect, which is a widely used notion in perception studies, has been carried to the field of linguistics, especially with studies on metaphor. It is often said that a metaphor makes an aspectual effect. What Wittgenstein meant by "showing" can be interpreted as making someone recognise an aspect. (shrink)

Öz: Frege özel adların (ve diğer dilsel simgelerin) anlamları ve gönderimleri arasında ünlü ayrımını yaptığı “Anlam ve Gönderim Üzerine” (1948) adlı makalesinde, bu ayrımın önemi, gerekliliği ve sonuçları üzerine uzun değerlendirmeler yapar ancak özel adın anlamından tam olarak ne anlaşılması gerektiğinden yalnızca bir dipnotta kısaca söz eder. Örneğin “Aristoteles” özel adının anlamının Platon’un öğrencisi ve Büyük İskender’in öğretmeni ya da Stagira’da doğan Büyük İskender’in öğretmeni olarak alınabileceğini söyler. Burada dikkat çeken nokta örnekteki özel adın olası anlamları olarak gösterilen belirli betimlemelerin (...) de özel ad içeriyor olması. Anlamın Frege için bileşimsel olduğu, bir başka deyişle bir dilsel simgenin anlamının (varsa) parçalarının anlamlarınca belirlendiği düşünülürse, örnekteki belirli betimlemelerin anlamlarının saptanabilmesi için içerdikleri özel adların da anlamları saptanıp betimleme içinde geçtikleri yere konmalıdır. Bu işlem hiçbir özel ad kalmayana kadar sürdürülmelidir. Ancak biraz düşünülünce bir özel adın nesnesini tekil olarak betimleyecek ve içinde özel ad geçmeyecek bir betimleme bulmanın kolay olmadığı görülür. Örneğin yukarıdaki betimlemelerde geçen “Platon”, “Büyük İskender” ve “Stagira” gibi özel adların anlamları olabilecek ancak özel ad içermeyen betimlemeler bulmak pek kolay görünmüyor. Ortaya bir sonsuz gerileme sorunu çıkmış gibi duruyor. Frege’nin anlam-gönderim ayrımını için ciddi sonuçları olabilecek bu sorunu Frege çözebilir mi? Bu yazıda bu sorunun yanıtını arayacağım. Sorunu betimledikten sonra Frege’nin önündeki seçenekleri (örneğin bağlama duyarlı terimlerden (gösterme adılları veya belirteçler) yararlanma veya bağlamı sınırlama gibi) değerlendireceğim. -/- Abstract: In his “Sense and Reference” (1948), Frege makes his famous distinction between the sense and the reference of a proper name (and other signs) and discusses at length the significance, necessity and consequences of the distinction, but he explains how the sense of a proper name should be understood very briefly in a footnote. According to him, for example, the sense of the proper name “Aristotle” can be taken as the pupil of Plato and teacher of Alexander the Great or the teacher of Alexander the Great who was born in Stagira. What is interesting here is that the definite descriptions given as the possible senses of this proper name do themselves contain proper names too. Since the sense is something compositional for Frege, which means the sense of a linguistic sign is determined by its constituents (if there are any), in order to determine the sense of definite descriptions in question, we should first determine the senses of proper names they contain and substitute these senses with the proper names themselves. This process should continue until no proper name remains. However, it does not seem easy to find a definite description which describes the object of a proper name uniquely but contains no proper name itself. For instance, could we find appropriate senses that contain no proper name for “Plato”, “Alexander the Great” and “Stagira”? It does not seem likely. A problem of infinite regress appears to arise. Can Frege solve this problem, which poses a serious threat for his sensereference distinction? I will explore this problem in this paper. After explaining the problem, I will discuss the options (e.g. turning to indexicals or context restriction) Frege can take to deal with it. (shrink)

Bilime ve bilimsel bilgiye yönelik yaygın görüş, bilimin objektif bir faaliyet olduğudur. Bu görüş bilimsel bilginin elde edilmesinde, bilim insanlarının nesnel bir tavır sergilediğini ve onların sosyal faktörlerden etkilenmediğini varsaymaktadır. Yirminci yüzyılın ikinci çeyreğinde, Viyana Çevresi ve Karl Popper'ın düşünceleri ile bilimde sosyolojik ve psikolojik unsurların keşif bağlamı içerisinde görülebileceği, bilimsel kuramların ve araştırmaların gerekçelendirilmesine yönelik girişimlerin ise yalnızca nesnel, epistemik çalışmalardan oluştuğu ileri sürülmektedir. Keşif bağlamı ve gerekçelendirme bağlamı adı altında yapılan bu ayrıma ilişkin iddialar, Thomas Kuhn'un 1962 yılında (...) yayımlanmış olan 'Bilimsel Devrimlerin Yapısı' adlı kitabında vurguladığı argümanlar ile sekteye uğramaktadır. Kuhn, sosyal ve psikolojik etkenlerin her iki bağlamda da yer aldığını ifade etmekte ve bu sebeple keşif ve gerekçelendirme ayrımına karşı çıkmaktadır. Bu çerçevede makalede, Kuhn'un ulaşmış olduğu sonuçlar Güçlü Program'ın öne sürmüş olduğu argümanlar çerçevesinde desteklenerek ortaya konulmaktadır. -/- ABSTRACT That science is an objective activity is the common view towards science and scientific knowledge. This view assumes that scientists have an objective attitude isolated from social factors in the process of obtaining scientific knowledge. In the second quarter of the twentieth century, the Vienna Circle and Popper argued that sociological and psychological elements can be seen in the context of discovery and that attempts to justify scientific theories and research are merely objective, epistemic studies. The claims regarding this distinction made under the context of discovery and the context of justification are interrupted by the arguments emphasized by Kuhn in his "The Structure of Scientific Revolutions" published in 1962. Kuhn opposes the distinction between discovery and justification by stating that social and psychological factors are present in both contexts. In this respect, Kuhn's conclusions are supported by the arguments put forward by the Strong Programme. (shrink)

Özet: Bu yazı Paul Grice’ın 1967 yılında verdiği “Mantık ve Konuşma” başlıklı dersinin Türkçe çevirisinin okunmasına yardımcı olmayı amaçlamaktadır. Yazıda önce “Mantık ve Konuşma”nın arka planında yer alan dil felsefesi tartışmaları kısaca tanıtılmış sonrasında sezdirimler ve özellikleri, bağlam ve iletişimin ilkeleri gibi metinde geçen temel tartışmalar açıklanmıştır. En sonda ise “Mantık ve Konuşma”nın dil felsefesi ve dilbilimdeki etkilerinden kısaca söz edilmiştir. -/- Abstract: This paper aims at being helpful in reading the Turkish translation of Paul Grice’s 1967 lecture titled “Logic (...) and Conversation”. After introducing some relevant background discussions in the philosophy of language literature briefly, the paper explains the main discussions in “Logic and Conversation” such as implicatures and their features, context and principles of conversation. In the end, some influences of “Logic and Conversation” on philosophy of language and linguistics are briefly mentioned. (shrink)

Özet: Bu yazıda nefret sözcüklerinin dilsel işlevi açıklanmaya çalışılacaktır. Bunun için öncelikle nefret sözcüklerinin kimi özelliklerini tartışıp sonrasında bu özelliklerin tümünün önereceğim sözcük sezdirimine dayalı nefret sözcükleri kuramı ile başarıyla açıklanabileceğini savunacağım. Buna göre nefret sözcükleri sözcük anlamı olarak bir insan grubuna işaret ederken, tipik kullanımlarında kimi olumsuz nitelikleri sözcük düzeyinde sezdirirler. Sözcük sezdirimi kavramı Grice'ın sezdirim kavramının bir tümcecikten daha küçük dilsel yapılara uyarlanmasıyla ortaya çıkar. Bu uyarlamanın olanaklı olduğunun gösterilmesi için Grice’ın tümce düzeyi için tasarladığı ilke ve maksimlerin (...) tümce altı düzeyde nasıl işlediğini açıklayacağım. Abstract: This paper aims at explaining the linguistic function of slurs. To this aim, I will first discuss certain features of slurs and then argue that these features can be successfully explained in my suggested phrasal implicature theory of slurs. In this view, slurs denote a group of people, and in their typical use they imply certain negative features at the phrasal level. Phrasal implicature is a notion which is developed by adapting Gricean notion of implicature to the linguistic units that are smaller than a clause. In order to show that this adaptation is possible, I will demonstrate how the Gricean principles and maxims work at the subsentential level. (shrink)

In this study, the existing definitions of thought experiments and the origin of this concept with its first usage in history will be discussed. Then, the epistemology of Ernst Mach, who conducted the first systematic research on thought experiments, will be provided in order to grasp his views on this subject correctly. In this context, the views of James Brown and John Norton, who support different positions, will be briefly described in order to draw the general framework of the epistemological (...) status of thought experiments. Finally, it will be revealed that the biological theory of knowledge and the doctrine of the economy of thought are the sources of Mach’s ‘instinctive knowledge’ argument about scientific thought experiments. (shrink)

Mimarlık diğer sanat dallarından iki bakımdan ayrılır. İlk olarak mimari yapıtlarla etkileşim kaçınılmazdır. Müzik dinlemeden, tiyatro veya sinemaya gitmeden, resim veya heykel sergilerini gezmeden yaşamımızı sürdürebiliriz ancak mimari yapılar olmadan bu olanaklı olmaz. Bu bakımdan mimarlık sanatlar içinde belki de insan yaşamını en fazla etkileyen daldır. İkinci olarak mimarlık bir yaşam gereksinimini karşılayan, böyle bir işlevi olan belki de tek sanat dalıdır. Örneğin resim, heykel, şiir, sinema veya tiyatro yapıtlarını sanatsal açıdan değerlendirirken hangi gereksinimimizi karşıladıkları sorusunu sormayız. Buna karşılık mimari (...) yapılar barınma başta olmak üzere bir dizi maddi gereksinimimizi karşılarlar. Hangi gereksinimi karşılamak amacıyla yapıldıkları sorusu onların sanatsal açıdan değerlendirilmesinde önem taşır. Bu yazıda mimarlığın sanatlar içindeki bu iki özgünlüğünü dikkate alan bir düşünürün, Ömer Naci Soykan'ın mimarlık konusundaki görüşlerini sırasıyla “mimarlıkta temel nitelikler”, “mimarlık etkinliği”, “mimarlık dili” ve “mimarlık estetiği” başlıkları altında ele alacağız. (shrink)

Öz: Bu yazıda Elisabeth Camp'in metafor kuramını eleştireceğim. Bu kurama göre metaforik anlam metaforik olarak kullanılan terimin işaret ettiği şeyin karakterizasyonunun bir başka şeyin karakterizasyonu ile etkileşimi yoluyla ortaya çıkar. Bu etkileşim beraberinde metaforun önemli bilişsel özelliklerinden biri olan olarak-görme etkisini zorunlu olarak getirir. Ben bu kuramın açıklamaya çalıştığı dilsel olguyu gereksiz yere karmaşıklaştırdığını savunacağım. Söz konusu olgu etkileşime gerek olmadan da açıklanabilir. Camp'in tersine, olarak-görme etkisinin metafor için özsel olmadığını savunacağım. Bunların yanı sıra Camp'in metafor kuramının kimi değillenmiş metafor (...) kullanımlarını açıklayamadığını göstermeye çalışacağım. Abstract: In this paper, I will criticise Elisabeth Camp's theory of metaphor. According tothis theory, the metaphorical meaning arises from the interaction of the characterization of the thing which the metaphorically used term indicates with the characterization of another thing. The interaction forces outone of the most important cognitive features of metaphor, the seeing-as effect. I will argue that this theory unnecessarily complicates the linguistic phenomenon it tries to explain, and that the phenomenon in question couldbe explained without the need for interaction. Contrary toCamp, I will try to show that the seeing-as effect is not essential for metaphor. I will also try to demonstratethat Camp's theory of metaphor fails to explain some uses of negated metaphors. (shrink)

Özet: Bilgi kirliliği eski bir sorun olsa da sosyal medya ve Internet tabanlı mesajlaşma uygulamalarının yaygınlaşmasıyla daha sık gündeme gelmeye başladı. Salgın hastalık gibi kriz dönemlerinde kirli bilginin etkinliğinin tehlikeli olabilecek boyutta arttığı görüldü. Bu yazıda bilgi kirliliği sorununu felsefi açıdan inceleyeceğim. Bilgi kirliliğinin ne olduğu sorusunu tartıştıktan sonra bilgi kirliliğinin üç türü arasındaki ayrımları ele alacağım. Son olarak bilgi kaynağı ve bilgi aktarıcısı olarak bir öznenin sorumluluklarının neler olduğu konusunu inceleyeceğim. Tartışmanın pratik sonuçlarını salgın hastalık konusuyla bağlantılı örnekler seçerek (...) canlandırmaya çalışacağım. -/- Abstract: Although disinformation is an old problem, it has become more common with the rise of social media and Internet-based messaging applications. In times of crisis such as pandemics, it has been observed that the effectiveness of disinformation has increased to a dangerous extent. In this work, I will examine the problem of disinformation from a philosophical point of view. After discussing the question of what disinformation is, I will distinguish between the three types of disinformation. Finally, I will explore an agent's responsibilities as an information source and sharer. I will try to illustrate the practical implications of the discussion by giving examples related to the pandemic. (shrink)

Bu yazıda bir sanat yapıtının sahte olmasının ne anlama geldiği incelenmektedir. Bu amaçla iki tür sahtecilik türü olan yapıt kopyacılığı ve biçem kopyacılığı birbirinden ayırt edilmektedir. İlk tür kopyacılık ile ilgili temel tartışma bir yapıtın aslından ayırt edilemeyecek kadar iyi bir kopyası neden yine de sanatsal olarak aslından daha değersiz bulunur, sorusuyla ilgilidir. İkinci tür kopyacılıkta ise temel soru bir sanatçının biçemini taklit ederek "yeni" yapıtlar üretmenin sanatsal açıdan nasıl değerlendirilmesi gerektiğidir. Yazıda bu ikinci tür kopyacılık, Hollandalı ressam Van Meegeren'in (...) Vermeer'in biçemini taklit ederek yapıp Naziler'e sattığı tablolar üzerinden tartışılmaktadır. (shrink)

Diogenes of Sinope, bilinen adıyla Diogenes ya da Sinoplu Diyojen’e yönelik yapılan bu çalışmada amacım, Dioegenes’in yaşamının, felsefi duruşunun ve benimsediği etik kuralların kapsamlı ve belgelenmiş bir şekilde sunulmasıdır. Diogenes’in hayatını ve öğretilerini güvenilir bir şekilde aktarmak aşırı derecede zordur, çünkü diğer antik filozoflardan ayrı olarak, onun yaşamına ilişkin güvenilir kaynaklar bulmak oldukça sınırlıdır. Ayrıca, fıçının içinde yaşayan bir Kinikli’ye yönelik ortaya konulmuş birçok kurmaca anekdot ile uğraşılması gerekmektedir. Güvenilir bilginin azlığı ve belgesiz atıfların yarattığı zorluklara rağmen, yine de birçok (...) kişinin hayalinde hayatta kalmayı başaran ünlü filozofun portresini ölümünden yirmi üç yüzyıl sonra yeniden inşa etmek mümkün gözükmektedir. Bu bağlamda, Diogenes’in yaşam tarzı ve felsefesine yönelik bilgiler verilecek, ardından temsil ettiği akım olan kinizmin temel öğretileri çeşitli kaynaklardan gösterilerek aktarılacaktır. Son olarak da, Diogenes’in Sinop kültürünün ve kültürel mirasımızın bir parçası olarak kabul edilmesinin mümkün olup olmadığı tartışılacaktır. (shrink)

Paul Goodman, 1960’larda modern Amerikan toplumunun organize sistemi içerisinde dönemin gençliğinin sorunlarını ön plana çıkaran ‘Growing Up Absurd: Problems of Youth in the Organized System’ (Saçmayı Büyütmek: Organize Sistemde Gençliğin Problemleri, 1960) eseri ile sosyal bir eleştirmen olarak ön plana çıkmıştır. Amerikalı bir düşünür olan Paul Goodman’ın kısa öyküler, romanlar, şiirler ve makalelerden oluşan çalışmaları, siyaset, sosyal teori, eğitim, kentsel tasarım, edebi eleştiri, hatta psikoterapi gibi geniş bir yelpazeye dağılmıştır. Onun temel argümanı (1960: 9-10) tek bir merkez etrafında örgütlenen teknoloji (...) toplumunun başarısızlıklarını eleştirerek, mevcut düzenin insanın doğasına uygun bir biçimde yeniden inşasını vurgulamaktadır. Goodman’ın yeniden inşa süreci içerisinde insan doğasına önem veren faaliyete dayalı anarşist ideolojisi, sorumluluk duygusunun homojen bir şekilde bireyler arasında paylaşılması gerektiğini vurgular. Goodman merkeziyetçi olmayan siyaset anlayışı ile kendisini Amerikan siyasetinin ve kültürünün karşısında yer alan bir pozisyonda konumlandırmaktadır (Honeywell, 2011: 1). Diğer bir deyişle Goodman (1960: 36), anarşist geleneği formüle etmek amacıyla yirminci yüzyıl Amerikası’nın içinde bulunmuş olduğu mevcut durumdan yola çıkarak eleştirilerini ademi merkeziyetçilik, katılımcı demokrasi, özerk toplum temaları üzerine temellendirmiştir. -/- Goodman’a göre, sosyal, kültürel, ahlâk ve eğitim gibi alanlarda uygulanan kurallar günümüz devletlerini etkisi altına alan kapitalist düzen tarafından belirlenmektedir (Bakır, 2016: 110). Bu durum Goodman’ın da içerisinde bulunduğu anarşist düşünürler tarafından kabul edilebilecek bir husus değildir, çünkü anarşistler mevcut düzenin ve sosyal yaşamın otorite ve itaat yapılarıyla güçlendirilen belirli yaklaşımlar ile kontrol altına alınmasını, insanların fikirlerini özgürce ifade edemeyeceği, bir nevi entelektüel bir hapishane içerisinde yaşaması anlamına geleceğinden dolayı karşı çıkmaktadırlar (Sheean, 2003: 122). Aynı nedenlerden dolayı Goodman, modern liberalizm ve Marksizm gibi alternatif radikal ideolojileri yerinden yönetim düşüncesi ve sosyal mühendislik konusundaki eğilimleri dolayısıyla reddetmektedir. Goodman için anarşizm, özgürlük ve toplumsal değişime yeterli düzeyde arka çıkabilecek tek ideolojik çerçeve olarak görülmektedir. Ona göre (2010: 143), “anarşizm ya da daha iyisi, anarko-pasifizm (toplumsal değişim hareketleri içerisinde örgütlü şiddete ve kurumlara karşı çıkan anarşist anlayış) günümüzün gelişmiş toplumlarının bürokrasilerini, karar verme konusunda aşırı merkezîleşmelerini ve sosyal mühendislik gibi problematik durumlarını ve tehlikelerini tutarlı bir şekilde öngörmüştür”. -/- Siyaset, sosyoloji ve felsefe gibi çeşitli alanlar içerisinde etkili olan anarşist kuramlar, radikal bir söylem olarak eğitimcileri ve araştırmacıları yeni öğretilere ve uygulamalara teşvik etme konusunda itici bir güç oluşturabilmektedirler. Anarşist yaklaşımlardan eğitim kuramı ve araştırmalara yönelik daha belirleyici bir rol alması beklenmektedir, ancak bu yaklaşımlar mevcut radikal akademik görüşü büyük ölçüde etkisi altına alan Marksizm’in eğitim alanında göstermiş olduğu aynı etkiyi gösterememiştir. Anarşist düşünceleri eğitim alanı içerisinde daha etkili ve görünür kılabilmek amacıyla Paul Goodman, Francisco Ferrer ve Alexander Neill’ın ileri sürmüş olduğu çeşitli düşünceler, girişimler ve uygulamalar ortaya çıkmıştır. Bu doğrultuda Goodman’ın anarşizme ilişkin düşünceleri ile bu çalışma sıkı bir anarşizm tahlili, eleştirisi ve felsefesinden öte anarşist anlayışın eğitimdeki uygulanabilirliğine yönelik bir soruşturma içerisine girmekte ve anarşist yaklaşımın mevcut eğitim sistemlerinden hangi yönleriyle farklılaştığını, sonucunda etkili bir eğitim anlayışı ortaya koyup koyamadığını tartışmaktadır. (shrink)

Fen eğitimi ve öğretiminin anahtar unsurlarından bir tanesi bilimin doğasının ve özelliklerinin doğru bir şekilde tespit edilmesidir. Bilimin doğasına yönelik tespitler fen eğitimi yöntemlerini birçok açıdan etkilemektedir. Fen eğitimi ve fen öğretimi ile ilgili olan kişiler bilimin doğasının açık bir şekilde öğretilmesi gerektiğini kabul etmektedir. Thomas Kuhn’un bilim tarihi, bilim felsefesi ve bilim sosyolojisi alanlarını içeren incelemeleri neticesinde ileri sürdüğü bilimin yapısına, işleyişine ve doğasına yönelik tezleri (paradigma, olağan bilim, bilimsel devrimler, eşölçülemezlik, bulmaca çözme, kuram seçimi, keşif ve gerekçelendirme ayrımı) (...) fen eğitimi ve öğretimi alanında sıklıkla başvurulan kaynaklar olmuştur. Bu doğrultuda makalede mantıkçı pozitivist bilim anlayışının bilimin nesnel, evrensel, kesin gerçekleri ortaya çıkaran, sosyal-kültürel değerlerden ve ön yargılardan bağımsız, bilimsel bilginin birikimsel bir şekilde ilerlediği yönündeki iddiası bilimin gerçek doğasını yansıtamadığı düşüncesiyle Kuhn’un görüşleri çerçevesinde tartışılmaktadır. Makalenin temel savı Kuhn’un bilime ve bilimin doğasına yönelik tespitlerinin bilimin gelişen, dönüşen ve değişen yapıdaki gerçek doğasına vurgu yaptığı ve böylece fen eğitiminde sıklıkla başvurulan bilimin doğasına yönelik kavrayışı dönüştürdüğüdür. (shrink)

Gözlemlenenlerden gözlemlen(e)meyenlere diğer bir deyişle genel yasalara ulaşma imkânı veren çıkarım yöntemi olarak tümevarımsal ya da endüktif akıl yürütmenin rasyonel olarak temellendirilmesinin imkanına yönelik soruşturma tarih içerisinde tümevarım sorunu ya da endüksiyon problemi olarak tezahür etmiştir. Bu sorunun temel argümanı tarihsel okumalara baktığımızda İskoç ampirist filozof David Hume tarafından öne sürülmüştür. Hume, tümevarımsal çıkarımlar temelinde, gözlenmeyen meseleler hakkındaki inançlarımıza hangi gerekçelerle ulaştığımızı soruşturmaktadır. Hume soruşturmasının sonucunda gözlemlenenden gözlemlen(e)meyen durumlara ilişkin yapılan olgu meseleleri ile ilgili bütün tümevarımsal akıl yürütmelerin dolaylı ya (...) da dolaysız olarak nedensellik ilişkisine ve bu ilişkinin temelinde yer alan doğanın düzenliliği ilkesi ya da “gelecek her zaman geçmişe benzer” önermesine dayandığını ifade ederek bütün tümevarımsal akıl yürütmelerde ortak olan geleceğin her zaman geçmişe benzeyeceği ifadesinin rasyonel olarak temellendirilmesinin mümkün olmadığını belirtmektedir. Bu bağlamda, çalışmada tümevarımsal akıl yürütme sonucunda ulaşılan sonuca inanmanın hiçbir rasyonel temelinin olamayacağı yönündeki Hume’un görüşü argüman formunda yeniden yapılandırılarak ortaya konulacaktır. (shrink)

Bilimi ve bilimsel bilgiyi kültür, değer ve öznel yargılardan izole ederek nesnel bir şekilde ortaya koyabilmeye yönelik hararetli tartışmaların yaşandığı yirminci yüzyıl bilim anlayışının temel gayesi, deney ve gözleme tabi olabilecek fiziki dünyadaki olguları, mantıksal çözümlemeye tabi tutarak birleştirilmiş bilime ulaşmaktır. Bu amaca giden yolda olgulara dayanmayan ve sınanamayan her türlü metafizik öge yok sayılır. Bilimsel bilginin sadece deney ve gözleme tabi olana, diğer bir deyişle olgu verilerine dayandığı iddiasını taşıyan bu düşünce sistemi, özellikle Viyana Çevresi üyeleri tarafından benimsenmiştir. Bu (...) bakımdan Çevre üyelerinin bilimsellik anlayışındaki temel ölçüt olgulara dayanan önermelerin ya da yargıların doğrulanabilmesidir. Bilimsel bilginin sadece olgusal dünyanın gözlemlenmesi ve bu gözlem sonucunda ortaya konulan önermelerin ya da ifadelerin doğrulanmasıyla sağlandığını düşünen Çevre üyelerinin bu savlarındaki amacı bilimi ve onun bilgisini her türlü kültür ve değer alanından uzaklaştırarak metafiziksel unsurlardan arındırılmış nesnel bilgiye ulaşmaktır. Çevre üyelerinin birçoğu bilim alanı içerisinde tartışmaya yol açan meselelerin aslında metafiziksel içerikli ve dolayısıyla bunların görünüşte problemler olduğunu belirterek bu tartışmaların bilimsel bilginin gelişimi önünde bir engel oluşturacağı kanaatindedir (Hızır, 1965, s. 254). Söz gelimi, Carnap’a göre, metafizik ögeler olgusal içeriğe sahip olmadığı ve sınanabilir nitelikte olmadıkları için bilim alanı içerisinde değerlendirilemez. Bu nedenle, metafizik ögeler hem doğrulanması mümkün olmadığı hem de dilin mantıksal dizimine genellikle uymadığı gerekçesiyle anlamsızdır (Öztürk, 2011, s. 155). Bu bakımdan Çevre üyelerine göre, olgulara dayanmayan ve bilimde yanılsamalara yol açan metafizik söylemler bilimden ayıklanmalı ve bilimsel bilgi ancak olgu ve deneye dayanan önermeler üzerinden yürütülmelidir. Öte yandan Çevre düşünürleri mantıksal çözümleme yoluyla olgulara dayanan önermelerin metafiziksel unsurlar içeren önermelerden ayırt edilebileceğini ifade etmiştir. Bu bağlamda metafizik önermeleri, metafizik olmayan önermelerden ayırt edecek ölçütün doğrulanabilirlik olduğunu savunurlar. Çevre üyelerinin bu tutumları bir bakıma bilim ve sözde bilim arasında ayrım yapma ve metafiziği bilimin dışında tutma çabası olarak da değerlendirilebilir (Kabadayı, 2011, s. 39-40). Yirminci yüzyıl bilim anlayışında bilimsel etkinlikte gözlemin ve gözlemi yürüten bilim insanlarının dolaysız öznel duyu verileriyle ilişkili olduğu bu nedenle gözlem verilerinin psikolojizmin etkisinde olduğu fikri ortaya atılır. Başta Neurath olmak üzere dönemin bilim felsefecileri bilimsel bilginin kültür, değer ve psikoloji gibi öznel unsurlardan uzaklaştığı sürece değerli olduğu kanısında olduğu için bu fikre karşı çıkmaktadır (Gillies, 2018, s. 123). Görüldüğü üzere, Çevre üyelerinin temel amacı metafizik önermelerden arındırılmış, olgulara dayanan bir bilime ulaşmaktır. Bu amacın gerçekleşmesine olanak sağlayacak yöntem ise mantıksal çözümlemedir. Bu bağlamda Çevre üyeleri olgulara dayanan ve doğrulanabilen önermelerin, söz dizimi (sentaks) ve anlamsal (semantik) açıdan incelemeye tabi tutulması gerektiğini düşünmektedir (Yardımcı, 2018, s. 13-15). Özellikle Carnap (1935, s. 9-10) doğrulamanın ancak öne sürülen önermenin mantıksal analize tabi tutularak yapılması gerektiğini iddia etmiştir (Irzık, 1962, s. 65). Bununla birlikte, felsefenin işlevi, önermeleri mantıksal analize tabi tutarak yalın hale getirmektir. İşte felsefenin bu yönü Neurath’da bilimin birliği, Carnap’ta ise bilimin sentaksı, yani bilimin mantığı üzerine çalışma anlamına gelir (Hızır, 1965, s. 252). Bilimi, bilim olmayandan ayırma yöntemi olarak kullanılan doğrulama işlemi, teorik bir söylem ve gözlem önermesi arasında yapılan bir işlem olması bakımından mantıksal ve dilsel bir özellik taşır. Buradaki temel sorun ise teorik bir önermenin gözlem önermelerine indirgenebilir nitelikte olması ve gözlem önermelerinin, gözlem ile nasıl ilişki kurduğunu saptamaktır. İşte Viyana Çevresi üyeleri bu ilişkinin protokol önermeleri ile kurulduğu kanaatindedir (Ural, 2012, s. 105-107) çünkü onlara göre; öznelerarası bir bilimin sağlanması için yansız ve anlam karmaşasından arındırılmış bir dil gereklidir (Serin, 2015, s. 55). Bu dil de ancak protokol önermeler aracılığıyla kurulabilir. Bu bağlamda Çevre üyelerinin, metafiziksel ifadeler barındıran önermelerin anlamsızlığı ve bilimleri ortak bir paydada birleştiren fiziksel bir dil oluşturma olmak üzere iki temel hedefinin olduğu söylenebilir (Godfrey-Smith, 2003, s. 25; Salgar, 2012, s. 187). (shrink)

Bilimsel faaliyetin ve bilimsel bilginin en temel özelliklerinden bir tanesi olarak karşımıza çıkan bilimsel nesnellik bilim felsefesi alanı içerisinde sıklıkla tartışılan bir konu olagelmiştir. Bu doğrultuda, bilimsel nesnelliğin temin edilmesine yönelik çeşitli görüşler ileri sürülmektedir. Genel olarak bilimsel nesnellik bilim insanlarının çalışmalarında olguları doğrudan yansıtması ya da bilim insanlarının çalışmalarını tarafsız bir bakış açısıyla tamamlaması olarak anlaşılmaktadır. Bu görüşlerin bilim felsefesi içerisindeki yansımaları sırasıyla olgulara bağlılık olarak nesnellik ve hiçbir yerden bakış olarak nesnellik isimleriyle olmuştur. Bu bakış açısı, kişisel çıkarların (...) ve değerlerin bilimsel çalışmalardan izole edilmesi sayesinde bilimsel nesnelliğin sağlanabileceğini kabul etmektedir. Diğer bir deyişle, bilimler değerlerden bağımsız olduğu takdirde nesnel olabilmektedirler. Bu görüşe karşı olarak, Helen Longino gibi bilim insanları ise değerleri bilimsel nesnelliğin bir gerekliliği olarak görmektedirler. Bu çalışmada, özellikle değerlerin göz ardı edilmesiyle bilimsel nesnelliğin gerçekleştirilmesinin mümkün olamayacağını vurgulan Helen Longino’nun “bağlamsal deneycilik” olarak bilinen görüşlerine yer verilmektedir. Buna göre Longino, bilimsel araştırmanın toplumsal yönlerini göz önünde bulundurarak değerden bağımsız ideali tamamen reddetmektedir. O değer yüklü bir bilimin hem bilgi kuramsal açıdan hem de nesnellik açısından güvenilir olabileceğini düşünmektedir. -/- Scientific objectivity, which is one of the most basic features of scientific activity and scientific knowledge, is a subject that is frequently discussed in the field of philosophy of science. In this direction, various views are put forward to ensure scientific objectivity. In general, scientific objectivity is understood as scientists reflecting the facts as they are in their studies or scientists completing their studies with an impartial point of view. The reflections of these views in the philosophy of science were respectively called objectivity as faithfulness to facts and objectivity as a view from nowhere. This perspective recognizes that scientific objectivity can be achieved by isolating personal interests and values from scientific studies. In other words, sciences can only be objective if they are value-free. Against this view, scientists such as Helen Longino see values as a necessity of scientific objectivity. In this study, Helen Longino's views known as "contextual empiricism" are included. Accordingly, it is emphasized that it is not possible to realize scientific objectivity by ignoring values. Longino completely rejects the value-free ideal, considering the social aspects of scientific research. She thinks that a value-laden science can be reliable both in terms of epistemology and objectivity. (shrink)

Baba, bireyin anneyle birlikte temel tamamlayıcısı olması bakımından önemli ve merkezi bir unsurdur. Yaşam düzleminde baba; biyolojik, sosyolojik ve geleneksel kökene sahiptir. Birey ve toplum yaşamının yansıma alanlarından biri olan roman türünde görüngülenen babalık kavramının edebi düzlemde açımlanması, evren, ev, aile, toplum, Tanrı, otorite/ devlet, biyolojik ve duyuşsal babalar biçimindedir. Genetik yaratımın başat ögesi olmanın yanı sıra fizyolojik gerçeğin aşımıyla özneleşen bu kimlik görünümü bilinç ve bilinçdışındaki yansıları bireyin kozmik dünyasını ve aidiyet alanını inşa eder. Kendinden öncenin yok sayılmasının imkânsız (...) kabul edildiği yaratılış esasında babalık kavramı, bir önceki anlamının üzerine eklenerek birleşik bir görünge kazanır. İnsanlığın ve sözün ortaya çıktığı ilk andan itibaren yaşamsal düzlemin getirilerinden kopamayan romanlar aracılığıyla bireyin var oluşsal sancılarını yazınsal ifade alanına taşıyan sanatkârlar mevcut düzenin parçası baba figürünü anlatılar içine dahil eder. Birbirinin içinden doğan her edebi devirde farklı bir görünüm kazanan babalık kavramı, eserlerde ilahi yaratıcı; insanlığın atası kutlu kişi; otorite/iktidar; Öteki; soy bağı taşıyıcısı/gen aktarıcısı, koruyan, sahip çıkan; biyolojik bağ olmadan annenin eşi, üvey baba biçiminde bireyin yaşamına sonradan dahil edilen; manevi önder, çocuğun dünyaya doğumunda yer almayan ama güvenli alana doğumu sağlayan kutlu kişi ve fiziksel veya ruhsal ölümü ile ortaya çıkan babasızlık gibi baba figürünü karşılayan anlamlardan kopmadan yer aldığı görülür. Tematik bakımdan incelenen çalışma Giriş, Babalık Kavramı ve Babanın Türk Romanındaki Görünümleri başlıklı iki ana bölüm, Sonuç, Kaynakça olarak düzenlendi. Birinci Bölüm'de babanın Tanrı ve Âdem Baba, Otorite/İktidar, toplum ve birey hayatında babalık (genetik/kuşak aktarım nesnesi, Öteki baba ve dayanak/sığınak baba ve babasızlık) görünümleri tespit edildi. İkinci Bölüm'de belirlenen baba figürlerine uygun niteliklerdeki sekiz eserin (Orhan Pamuk-Sessiz Ev, Reşat Nuri Güntekin-Yaprak Dökümü, Güray Süngü-Mehmet'i Sakatlayan Serçe Parmağı, Alper Canıgüz- Oğullar ve Rencide Ruhlar, Alper Canıgüz- Cehennem Çiçeği, Kemal Tahir-Devlet Ana, Hasan Ali Toptaş-Sonsuzluğa Nokta ve Yakup Kadri Karaosmanoğlu-Nur Baba) babalık kavramı bağlamında tahliline yer verildi. Böylece bireysel ve toplumsal kimliğin inşa unsuru baba figürünün edebi eserlere yansımaları üzerine bir değerlendirme gerçekleştirildi. (shrink)

We consider emergence from the perspective of dynamics: states of a system evolving with time. We focus on the role of a decomposition of wholes into parts, and attempt to characterize relationships between levels without reference to whether higher-level properties are “novel” or “unexpected.” We offer a classification of different varieties of emergence, with and without new ontological elements at higher levels. -/- Submitted to a volume on Real Patterns (Tyler Milhouse, ed.), to be published by MIT Press.

I argue for an account of grasping, or understanding that, on which we grasp via a higher‐order mental act of Husserlian fulfillment. Fulfillment is the act of matching up the objects of our phenomenally presentational experiences with those of our phenomenally representational thought. Grasping‐by‐fulfilling is importantly different from standard epistemic aims, in part because it is phenomenal rather than inferential. (I endorse Bourget's (2017) arguments to that effect.) I show that grasping‐by‐fulfilling cannot be a species of propositional knowledge or belief, (...) and that it is not essentially connected to justification. I motivate a revisionary epistemology on which achieving propositional knowledge and coming to grasp are dual epistemic aims. My account makes sense of a common occurrence—that we are often unmoved to act on our beliefs until we come to phenomenally experience them in some way. It also explains puzzling features of human inquiry. (shrink)

Multidimensional concepts are everywhere, and they are important. Examples include moral value, welfare, scientific confirmation, democracy, and biodiversity. How, if at all, can we aggregate the underlying dimensions of a multidimensional concept F to yield verdicts about which things are Fer than which overall? Social choice theory can be used to model and investigate this aggregation problem. Here, we focus on a particularly thorny problem made salient by this social choice-theoretic framework: the underlying dimensions of a given concept might be (...) measurable on different types of scales—e.g., some ordinal and some cardinal. An underappreciated impossibility theorem due to Anna Khmelnitskaya shows that seemingly plausible constraints on aggregation across scale types are inconsistent. This impossibility threatens to render the notion of overall Fness incoherent. We attempt to defuse this threat, arguing that the impossibility depends on an overly restrictive conception of measurement and of how measurement constrains aggregation. Adopting a more flexible—and, we think, more perspicuous—conception of measurement opens an array of possibilities for aggregation across disparate scale types. (shrink)

Recent literature on Christian nationalism by sociologists of religion in the United States identifies a perceived novel phenomenon: the fusion of authoritarian governmental forms with Christianity. However, the socio-historical origin of this international trend has been left relatively unexplored. Therefore, the goal of this chapter is to create a single international account that lends itself to future comparative theoretical frameworks and analyses through the term "Christofascism." -/- The chapter can also be accessed on google books at the link included in (...) the description. Finally, order the book on Routledge's website, also linked in the description. (shrink)

The standard view of "believes" and other propositional attitude verbs is that such verbs express relations between agents and propositions. A sentence of the form “S believes that p” is true just in case S stands in the belief-relation to the proposition that p; this proposition is the referent of the complement clause "that p." On this view, we would expect the clausal complements of propositional attitude verbs to be freely intersubstitutable with their corresponding proposition descriptions—e.g., "the proposition that p"—as (...) they are in the case of "believes." In many cases, however, intersubstitution of that-clauses and proposition descriptions fails to preserve truth value or even grammaticality. These substitution failures lead some philosophers to reject the standard view of propositional attitude reports. Others conclude that propositional attitude verbs are systematically ambiguous. I reject both these views. On my view, the that-clause complements of propositional attitude verbs denote propositions, but proposition descriptions do not. (shrink)

As inductive decision-making procedures, the inferences made by machine learning programs are subject to underdetermination by evidence and bear inductive risk. One strategy for overcoming these challenges is guided by a presumption in philosophy of science that inductive inferences can and should be value-free. Applied to machine learning programs, the strategy assumes that the influence of values is restricted to data and decision outcomes, thereby omitting internal value-laden design choice points. In this paper, I apply arguments from feminist philosophy of (...) science to machine learning programs to make the case that the resources required to respond to these inductive challenges render critical aspects of their design constitutively value-laden. I demonstrate these points specifically in the case of recidivism algorithms, arguing that contemporary debates concerning fairness in criminal justice risk-assessment programs are best understood as iterations of traditional arguments from inductive risk and demarcation, and thereby establish the value-laden nature of automated decision-making programs. Finally, in light of these points, I address opportunities for relocating the value-free ideal in machine learning and the limitations that accompany them. (shrink)

It is tempting to think that a process of choosing a point at random from the surface of a sphere can be probabilistically symmetric, in the sense that any two regions of the sphere which differ by a rotation are equally likely to include the chosen point. Isaacs, Hájek, and Hawthorne (2022) argue from such symmetry principles and the mathematical paradoxes of measure to the existence of imprecise chances and the rationality of imprecise credences. Williamson (2007) has argued from a (...) related symmetry principle to the failure of probabilistic regularity. We contend that these arguments fail, because they rely on auxiliary assumptions about probability which are inconsistent with symmetry to begin with. We argue, moreover, that symmetry should be rejected in light of this inconsistency, and because it has implausible decision- theoretic implications. -/- The weaker principle of probabilistic invariance says that the probabilistic comparison of any two regions is unchanged by rotations of the sphere. This principle supports a more compelling argument for imprecise probability. We show, however, that invariance is incompatible with mundane judgments about what is probable. Ultimately, we find reason to be suspicious of the application of principles like symmetry and invariance to nonmeasurable regions. (shrink)

Abstract: Smoke detectors are critical devices for early fire detection and life-saving interventions. This research paper explores the application of Artificial Neural Networks (ANNs) in smoke detection systems. The study aims to develop a robust and accurate smoke detection model using ANNs. Surprisingly, the results indicate a 100% accuracy rate, suggesting promising potential for ANNs in enhancing smoke detection technology. However, this paper acknowledges the need for a comprehensive evaluation beyond accuracy. It discusses potential challenges, such as overfitting, dataset size, (...) and class imbalance, and presents strategies employed to address these issues. Additionally, the paper emphasizes the importance of alternative evaluation metrics, including precision, recall, and F1-score, to assess the model's performance comprehensively. Detailed information regarding the model architecture, data preprocessing, and hyperparameter tuning is provided to enhance the reproducibility of the research. The study also discusses ethical considerations and the implications of false positives and false negatives in smoke detection applications. While achieving 100% accuracy is a notable accomplishment, this paper calls for cautious interpretation and further validation in real-world settings. It concludes by highlighting areas for future research and improvement in smoke detection technology, emphasizing the need for practical deployment and the reduction of false alarms. (shrink)

Welfarism is the view that individual welfare is the only thing that matters. One important contribution of social choice theory has been to provide a precise formulation and axiomatic characterization of welfarism using Amartya Sen's framework of social welfare functionals. This paper is motivated by the observation that the standard formalization of welfarism is too restrictive, since a welfarist social planner need not be committed to maximizing a preference ordering or any other binary relation over alternatives. We therefore provide a (...) characterization of welfarism in a more general choice-functional setting and show that welfarism, so understood, carries no commitment to rationalizability. This characterization is compatible with welfare values having any structure whatsoever. It also sheds light on different formulations of anonymity, revealing only some of these to be fundamental requirements of impartiality. (shrink)

In this article, I present a two-pronged argument for the immorality of contemporary, asymmetric drone warfare, based on my new interpretations of the just war principles of “proportionality” and “moral equivalence of combatants” (MEC). The justification for these new interpretations is that drone warfare continues to this day, having survived despite arguments against it that are based on traditional interpretations of just war theory (including one from Michael Walzer). On the basis of my argument, I echo Harry Van der Linden’s (...) call for “an international treaty banning all weaponized UAV [uninhabited aerial vehicles].”. (shrink)

Abstract: Artificial Intelligence (AI) has rapidly evolved, offering transformative capabilities for business decision-making. This paper explores how AI can be leveraged to enhance strategic decision-making in business contexts. It examines the integration of AI-driven analytics, predictive modeling, and automation to improve decision accuracy and operational efficiency. By analyzing current applications and case studies, the paper highlights the opportunities AI presents, including enhanced data insights, risk management, and personalized customer experiences. Additionally, it addresses the challenges businesses face in adopting AI, such (...) as data privacy concerns, integration issues, and the need for skilled personnel. The paper concludes with recommendations for effectively implementing AI solutions to maximize their benefits while navigating potential pitfalls. (shrink)

Recently, the concept of "gender identity" has enjoyed a great deal of attention in gender metaphysics. This seems to be motivated by the goal of creating trans-inclusive theory, by explaining trans people's genders. In this paper, we aim to unmotivate this project. Notions of "gender identity" serve important pragmatic purposes for trans people, such as satisfying the curiosity of non-trans people, and, relatedly, securing our access to important goods like legal rights and medical care. However, we argue that this does (...) not mean that "gender identity" is a metaphysically substantial thing that deserves extensive theoretical attention. There are reasons to be skeptical of such a concept. We trace the history of "gender identity," primarily to identify its roots in trans-antagonistic medical theory and its connections to the problematic "wrong-body" model--a legacy that has pathologized and flattened trans experience. Moreover, we argue that trans people primarily use "gender identity" to explain ourselves to non-trans people, rather than to discuss ourselves among ourselves. Thus, we urge theorists to resist the urge to substantiate gender identity. Instead, we encourage the development of new and better concepts, ones that attend to the lived realities of trans community and the flourishing gender terms and practices that are constructed there. If these lived realities are taken seriously, there is no need to “explain” trans people’s genders; we can simply see them as they are. (shrink)

In Flourish, the positive psychologist Martin Seligman (2011) identifies five commonly recognized factors that are characteristic of human flourishing or wellbeing: (1) “positive emotion,” (2) “relationships,” (3) “engagement,” (4) “achievement,” and (5) “meaning” (p. 24). Although there is no settled set of necessary and sufficient conditions neatly circumscribing the bounds of human flourishing (Seligman, 2011), we would mostly likely consider a person that possessed high levels of these five factors as paradigmatic or prototypical of human flourishing. Accordingly, if we wanted (...) to go about the practical task of actually increasing our level of wellbeing, we ought to do so by focusing on practically increasing the levels of the five factors that are characteristic of wellbeing. If, for instance, an activity such as musical engagement can be shown to positively influence each or all of these five factors, this would be compelling evidence that an activity such as musical engagement can positively contribute to one’s living a flourishing life. I’m of the belief that psychological research can and should be used, not only to identify and diagnose maladaptive psychological states, but identify and promote adaptive psychological states as well. In this article I advance the hypothesis and provide supporting evidence for the claim that musical engagement can positively contribute to one’s living a flourishing life. Since there has not yet been a substantive and up-to-date investigation of the possible role of music in contributing to one’s living a flourishing life, the purpose of this article is to conduct this investigation, thereby bridging the gap and stimulating discussion between the psychology of music and the psychology of wellbeing. (shrink)

Abstract: Artificial Intelligence (AI) is transforming the agricultural sector, enhancing both productivity and sustainability. This paper delves into the impact of AI technologies on agriculture, emphasizing their application in precision farming, predictive analytics, and automation. AI-driven tools facilitate more efficient crop and resource management, leading to higher yields and a reduced environmental footprint. The paper explores key AI technologies, such as machine learning algorithms for crop monitoring, robotics for automated planting and harvesting, and data analytics for optimizing resource use. Additionally, (...) it discusses challenges like data privacy, barriers to technology adoption, and the ethical implications of AI in farming. Integrating AI into agricultural practices holds the promise of greater efficiency and sustainability, paving the way for future innovations. (shrink)

The concept of bias is pervasive in both popular discourse and empirical theorizing within philosophy, cognitive science, and artificial intelligence. This widespread application threatens to render the concept too heterogeneous and unwieldy for systematic investigation. This article explores recent philosophical literature attempting to identify a single theoretical category—termed ‘bias’—that could be unified across different contexts. To achieve this aim, the article provides a comprehensive review of theories of bias that are significant in the fields of philosophy of mind, cognitive science, (...) machine learning, and epistemology. It focuses on key examples such as perceptual bias, implicit bias, explicit bias, and algorithmic bias, scrutinizing their similarities and differences. Although these explorations may not conclusively establish the existence of a natural theoretical kind, pursuing the possibility offers valuable insights into how bias is conceptualized and deployed across diverse domains, thus deepening our understanding of its complexities across a wide range of cognitive and computational processes. (shrink)

This paper discusses ethical issues surrounding Integrated Assessment Models (IAMs) of the economic effects of climate change, and how climate economists acting as policy advisors ought to represent the uncertain possibility of catastrophe. Some climate economists, especially Martin Weitzman, have argued for a precautionary approach where avoiding catastrophe should structure climate economists’ welfare analysis. This paper details ethical arguments that justify this approach, showing how Weitzman’s “fat tail” probabilities of climate catastrophe pose ethical problems for widely used IAMs. The main (...) claim is that economists who ignore or downplay catastrophic risks in their representations of uncertainty likely fall afoul of ethical constraints on scientists acting as policy advisors. Such scientists have duties to honestly articulate uncertainties and manage (some) inductive risks, or the risks of being wrong in different ways. (shrink)

We have a rough idea of what artifacts are: artifacts are objects made to serve a certain purpose. However, there is no consensus on how to specify this definition. Essentialists argue that objects are grouped into artifact kinds by sharing non-trivial artifact essences, while anti-essentialists argue that there is no such essence to be found. However, the prominent essentialist and anti-essentialist accounts suffer from extensional and definitional problems. I argue that the problems current essentialist and anti-essentialist accounts face mainly stem (...) from the assumption of artifact concept monism. According to artifact concept monism, there is only a single way to group objects into artifact kinds. To remedy the problems that stem from artifact concept monism, this paper offers an alternative framework by drawing parallels from the debates on species concept pluralism and art concept pluralism. (shrink)

Many scholars of organizations see social enterprise as a promising approach to advancing social justice but neglect to scrutinize the normative foundations and limitations of this optimism. This article draws on Rawlsian political philosophy to investigate whether and how social enterprises can support social justice. We propose that this perspective assigns organizations a duty to foster institutional capacity, a concept we define and elaborate. We investigate how this duty might apply specifically to social enterprises, given their characteristic features. We theorize (...) six different mechanisms through which social enterprises might successfully discharge this duty. These results affirm the value of conversation between organizational studies and political philosophy and shed new light on debates regarding social enterprise, institutional theory, and several other topics. (shrink)

Bilimin ne olduğunun tespit edilmesi ve bilimi sözde bilimlerden ya da bilimsel olmayan alanlardan ayırt edecek ölçütün ne olması gerektiğine yönelik tartışma, bilim felsefesinde sınır çizme sorunu olarak ele alınmaktadır. Bu makalede, öncelikle söz konusu soruna yönelik geleneksel yaklaşımlar incelenmiş ve ardından bu yaklaşımların bilimsel toplulukların doğasına ilişkin özellikleri göz ardı ettiği ortaya konmuştur. Daha önce yapılan çalışmalar bilimi daha çok önermeler, ifadeler ya da salt epistemik bir sistem olarak ele almakta ve bilimsel akıl yürütmenin biçimi ile bilimsel kuramların özelliklerine (...) odaklanmaktadır. Bu tespit çerçevesinde, sunulan çalışmada, bilimsel bir disiplinin asgari olarak iki özellik (yapısal ve kanıta dayalı olması) üzerine kurulması gerektiği vurgulanarak, sınır çizme sorununun çözümüne yönelik önerilen alternatif ölçüt bilimin sosyal yönüne dikkat çekmektedir. Bu bakımdan, makalenin asıl ilgisi, sınır çizme sorununu alternatif bir yolla ele alabilmek amacıyla bilimin ve onun uygulayıcılarının sosyal özelliklerine yönelik tespitleri, sözde bilimin uygulayıcıları ile kıyaslayarak aktarmaktır. Makale, bir disiplinin sözde bilim olarak nitelendirilebilmesi için öncelikle o disiplinin bilimsellik iddiasında bulunması, daha sonra bilimsel topluluk tarafından sürdürülen bir araştırma geleneğine kabul edilmemiş ya da bu araştırma geleneği tarafından terk edilmiş olması gerektiği düşüncesi ile sonuçlandırılmıştır. (shrink)

I propose and articulate a novel theory of desire, called the Revised Reward Theory. As the name suggests, the theory is based—and expands—on Arpaly and Schroeder’s (2014) Reward Theory of Desire. The initial Reward Theory identifies desires with states of the reward learning system such that for an organism to desire some P is for its reward system to treat P as a reward upon receipt. The Revised Reward Theory identifies desires with a different state of the same system, such (...) that for an organism to desire some P is for its reward system to expect or predict that P will be rewarding (roughly) prior to receipt. The difference amounts to equating desires with what we ultimately find rewarding or satisfying versus those that underlie our motivations to obtain that which we take ourselves to desire. I argue that the structure of the reward system is incompatible with the original Reward Theory but compatible with the Revised Reward Theory. I demonstrate that this difference has important philosophical implications. I focus on moral responsibility and demonstrate Arpaly and Schroeder’s argument, that addiction can mitigate moral responsibility, turns on this precise difference. Arpaly, Schroeder, and I all ascribe to a meta-theory called ‘natural kindism’ which identifies mental kinds with neurocognitive kinds. This discussion, in addition to defending a theory of desire, is intended to act as a proof of concept for natural kindism as offering a powerful framework for relating empirical results to philosophical issues. (shrink)

We often appeal to the notion of an agent’s commitment to action to characterize, e.g., an agent’s faithfulness to a promise she has given to another, her robust disposition to pursue a goal she values or cares about, and her determination to stick to that goal. In the philosophy of action, that notion is often associated with the idea of an agent’s intention to act. In ethics, it is associated primarily with the idea of an agent’s commitment to, or endorsement (...) of, a certain norm. This essay argues that both these ideas, of intention and of normative endorsement, are central to the –or, at least, an—ordinary notion of an agent’s (psychological) commitment to action. In so doing, the essay also sheds light on important features of intention. -/- Keywords: commitment – intention – normative endorsement – stability across contexts – coordination. (shrink)

Existing institutions do not seem well-designed to address paradigmatically global, intergenerational and ecological problems, such as climate change. 1 In particular, they tend to crowd out intergenerational concern, and thereby facilitate a “tyranny of the contemporary” in which successive generations exploit the future to their own advantage in morally indefensible ways (albeit perhaps unintentionally). Overcoming such a tyranny will require both accepting responsibility for the future and meeting the institutional gap. I propose that we approach the first in terms of (...) a traditional “delegated responsibility” model of the transmission of individual responsibility to collectives, and the second with a call for a global constitutional convention focused on future generations. In this paper, I develop the delegated responsibility model by suggesting how it leads us to understand both past failures and prospective responsibility. I then briefly defend the call for a global constitutional convention. (shrink)

Numerous societal issues, from climate change to pandemics, require public engagement with scientific research. Such engagement reveals challenges that can arise when experts communicate with laypeople. One of the most common frameworks for framing these communicative interactions is the deficit model of science communication, which holds that laypeople lack scientific knowledge and/or positive attitudes towards science, and that imparting knowledge will fill knowledge gaps, lead to desirable attitude/behavior changes, and increase trust in science. §1 introduces the deficit model in more (...) detail and shows that adhering to this model often fails to achieve its aims, which motivates the main question of this chapter: how can Ludwik Fleck’s theory of thinking collectives address the persistent problem of deficit approaches in science communication? I suggest that it can do so by exposing the deficit model’s implicit assumption of an expert-lay divide. Accordingly, §2 lays out Fleck’s theory and §3 contrasts it with contemporary debates about science communication. Following this descriptive work, §4 draws on Fleck’s ideas to make four concrete suggestions for further questioning the expert-lay divide. (shrink)

Can the best arguments for a privation theory of evil be parodied, with equal plausibility, as arguments for a privation theory of good? The privation theory of evil claims that evil has no positive existence, and it is but a privation of good. The privation theory of good claims the opposite. I approach this topic as one element in the so-called evil-God Challenge. Stephen Law has argued that the epistemic support for belief in an omniscient, omnipotent, and morally perfect God (...) (theism) is on a par with the epistemic support for belief in an omniscient, omnipotent, but completely evil-God (maltheism). In fact, he concludes, the arguments for an evil God are symmetrical with, and isomorphic to, those for a good God. The privation theory of evil has often been used to defend theism against the argument from evil. Thus, part of the evil-God Challenge is to evaluate arguments for the privation theory of evil for their vulnerability to maltheist parody. I consider a broad range of arguments for the privation theory of evil, and I argue that most of them are vulnerable to parodic neutralization. Furthermore, I argue that although the thesis of the convertibility of being and goodness is often held to entail the privation theory of evil, or to be entailed by it (or to be equivalent to it), it is independent of the privation theory. I do find that David Oderberg’s recent argument for the privation theory of evil resists any easy maltheist parody, but I argue that it has a defect. I sketch an argument according to which his good-as-fulfillment account is compatible with a perfectly evil god. My tentative conclusion is that the privation theory of evil enjoys little more plausibility than does the privation theory of good. (shrink)

This paper explores the complex nature of social biases, arguing for a functional framework that recognizes their unity and diversity. The functional approach posits that all biases share a common functional role in overcoming underdetermination. This framework, I argue, provides a comprehensive understanding of how all psychological biases, including social biases, are unified. I then turn to the question of disunity, demonstrating how psychological social biases differ systematically in the mental states and processes that constitute them. These differences indicate that (...) biases at various levels of the cognitive architecture require distinct treatment along at least two dimensions: epistemic evaluation and mitigation strategies. By examining social biases through this dual lens of unity and diversity, we can more effectively identify when and how to intervene on problematic biases. Ultimately, this approach provides a nuanced understanding of the nature of social bias, offering practical guidance for addressing existing biases and proactively managing emerging biases in both human and artificial minds. (shrink)

Some theories of goodness are descriptively rich: they have much to say about what makes things good. Neo-Aristotelian accounts, for instance, detail the various features that make a human being, a dog, a bee good relative to facts about those forms of life. Famously, such theories of relative goodness tend to be comparatively poor: they have little or nothing to say about what makes one kind of being better than another kind. Other theories of goodness—those that take there to be (...) absolute goodness—are comparatively rich: they offer grounds for judging some types of things better than others because they have more absolute goodness. Moorean accounts, for example, can tell us that humans and human experiences are superior to bees and blades of grass. But such theories tend to be descriptively poor: they struggle to tell us in virtue of what this is so. In this essay we motivate and flesh out a view that splits the difference between accounts of goodness as relative and accounts of goodness as absolute. Such a view holds promise only if the mechanics of this kind of metaphysics of goodness can be worked out. Here we present a view on which the paradigm for absolute goodness is God and the paradigm for each kind of relative goodness is a divine idea. (shrink)

Many take Kantian ethics to founder when it comes to our duties to animals. In this paper, I advocate a novel approach to this problem. The paper is divided into three sections. In the first, I canvass various passages from Kant in order to set up the problem. In the second, I introduce a novel approach to this problem. In the third, I defend my approach from various objections. By way of preview: I advocate rejecting the premise that nonhuman animals (...) are nonrational. (shrink)

Abstract: Ensuring the proactive detection of transaction risks is paramount for financial institutions, particularly in the context of managing credit scores. In this study, we compare different machine learning algorithms to effectively and efficiently. The algorithms used in this study were: MLogisticRegressionCV, ExtraTreeClassifier,LGBMClassifier,AdaBoostClassifier, GradientBoostingClassifier,Perceptron,RandomForestClassifier,KNeighborsClassifier,BaggingClassifier, DecisionTreeClassifier, CalibratedClassifierCV, LabelPropagation, Deep Learning. The dataset was collected from Kaggle depository. It consists of 164 rows and 8 columns. The best classifier with unbalanced dataset was the LogisticRegressionCV. The Accuracy 100.0%, precession 100.0%,Recall100.0% and the F1-score (...) 100.0%. However, the best classifier with balanced dataset was the LogisticRegressionCV. The Accuracy 100.0%, precession 100.0%, Recall 100.0% and the F1-score 100.0%. (shrink)

The policy of earmarked paternity leave aims to promote mothers’ position in the labor market and fathers’ relationship with their child. Critics argue that the policy prevents parents from pursuing their own ideas about what is best for them. This provides reason to consider whether the policy is paternalistic or, in other ways, disrespectful of parental autonomy. I argue that the state implicates itself in the gender inequalities that result from parents’ unequal parental leave agreements when the state financially facilitates (...) such agreements. This argument for earmarked paternity leave is not disrespectful of parental autonomy. (shrink)

This paper analyzes the specific shift in the meaning of “civilization” that took place in texts and documents of early American philosophical naturalism. Particularly, it will focus on the specific role that naturalization plays in the edification of a newly secularized, science-oriented, and democratic society, as well as of a naturalized conception of culture and civilization. Indeed, as the work of many philosophers and intellectuals of the Forties highlights, naturalism represents not only the banner of a new idea of civilization, (...) but at the same time becomes the symbol of a powerful postwar ideology. (shrink)

Dance is intimately connected to both Kierkegaard’s personal life and his life in writing, as exemplified in his famous nightly attendance at the dance-filled theater, and his invitation to the readers of “A First and Last Explanation” to “dance with” his pseudonyms. The present article’s acceptance of that dance invitation proceeds as follows: the first section surveys the limited secondary literature on dance in Kierkegaard, focusing on the work of M. Ferreira and Edward Mooney. The second section explores the hidden (...) dancing dimensions of Kierkegaard’s “leap” and “shadow-dance”. And the third section reinterprets the pseudonymous works richest in dance, Repetition and Postscript, concluding that the religious for him is the lighthearted dance of a comic actor through the everyday theater of the world. (shrink)

Comparative religion scholar Thomas Berry’s influential concept of “Earth jurisprudence” has been helpfully elaborated in three principal books. My first section identifies four of their common themes, deriving therefrom an implicit narrative: (1) the basis of ecology is autopoiesis, which (2) originally generated human communities and Indigenous vernacular laws, which were (3) later reasserted by forest defenders who fought to create the Magna Carta’s “Charter of the Forest,” which is (4) now championed globally by the Indian physicist and eco-activist Vandana (...) Shiva’s Earth Democracy movement. My next three sections identify mutually exclusive elements of the three books, deriving the following alternative narrative: self-conscious new dancing rituals (Cullinan) could empower an historically informed reconstruction of private property (Burdon) via commons-based vernacular law (Weston and Bollier). And my conclusion offers one template for such a strategy, namely a new environmental variation on my dancing-poetic conception of legal justice, christened “emerald star-law.”. (shrink)

The aim of this study was to identify the obstacles facing the application of knowledge management and its impact on performance at Palestine Technical University-Kadoorei from the point of view of employees and to detect the differences between the average views of the study sample on the subject of the study according to some variables such as (gender, nature of work, Education Level, specialization, years of experience). The study followed the descriptive analytical method and the questionnaire as a tool for (...) study. It was distributed to 74 employees. After the questionnaire was distributed, the data was collected and coded and entered into the computer and processed statistically using the SPSS program. The study found that the percentage of approval of the obstacles to the application of knowledge management at Palestine Technical University-Kadoorei differed between few and large, and the relative weight of the axis was complete (68.2). The degree of awareness of the workers of the reality of performance excellence at the University of Palestine Technical-Kadoorei was between medium and very large. There is an impact of the constraints of the application of knowledge management on performance excellence at Palestine Technical University-Kadoorei. In light of the results of the previous study, the researchers recommended that the importance of knowledge management should be taken into account in order to raise the university's reputation and reputation at home and abroad and improve its services to students and the local community. And to promote the exchange of experiences and knowledge with local, regional and international universities in order to enhance the knowledge and preserve it and provide modern and sophisticated scientific techniques and use them in administrative and academic work at the university. (shrink)